Een week later...

G'day mates!

Hoe is het in Nederland? We volgen het nieuws een beetje maar bah wat een narigheid in de wereld. Gelukkig is er hier vrijwel niets te merken van intolerantie, zelfmoordaanslagen en extremisme. Het is hier vredig, iedereen is aardig, behulpzaam en relaxed.
We rijden ondertussen in de staat Victoria, de derde staat die we doorkruisen. Na ons vorige bericht zijn we naar ACT (Australian Capital Territory) gereden. Hier ligt de hoofdstad van Australië, Canberra. Een uitdaging voor onze camper en zijn bestuurder want de wegen slingerden zich een weg door de bergen. Canberra is een prachtige stad, het is weids, weinig hoogbouw en het ziet er schoon en netjes uit. Door het centrum loopt een rivier en daaromheen staan prachtige gebouwen. Op een heuvel staat het parlementsgebouw, Capital Hill. We hebben twee musea bezocht: het Australisch nationaal museum over historie en bezienswaardigheden en het Australian War Memorial, een prachtig gebouw met een tentoonstelling over beide wereldoorlogen en de rol van ANZAC, het Australian en New Zealand Army Corps. De namen van alle gestorven soldaten staan afgedrukt bij het herdenkingspunt. Tot onze verbazing ontdekten we dat elke dag om 17 uur een herdenking plaats vindt. Elke dag wordt er stil gestaan bij de gevallen soldaten en 1 in het bijzonder. Zijn familie legt een krans en er is een minuut stilte. Heel bijzonder om mee te maken.
Na 2,5 uur wachten bij de reparateur (met Gijs!!) konden we onze koelkast weer gebruiken, gelijk maar boodschappen gedaan met natuurlijk ijsjes voor Gijs. De nacht voor en na Canberra kwamen we uit op een minicamping in Bungendore. Meer dan een grasveld, toiletgebouw en elektra punt was het niet. Heerlijk rustig. De volgende dag zijn we terug gereden richting kust en daarna naar het zuiden. Onderweg stoppen we bij de mooiste plekken. Plaspauze aan een rivier die uitmond in zee met strand en speeltuin, lunch in historisch plaatsje Central Tilba met de prachtigste oude huisjes en fotostops bij de mooiste uitkijkpunten. Zoveel mooie stranden, blauw water, bossen... Was het 's ochtends 33 graden, moesten we het eind van de dag met 22 graden doen, frisse zeewind. Jammer want de camping lag pal aan het strand. We werden compleet gezandstraald. Een kite - en windsurf evenement was daardoor natuurlijk wel erg leuk om te zien! Gijs vond al gauw een vriendje en heeft lang met hem gespeeld op het springkussen en allebei met een eigen step. Gijs heeft al behoorlijk wat schaafwonden en ook ik heb een snee in mijn voet door dat ding, maar Gijs is er weg van. Wij hebben een hele tijd met Joe zijn ouders gekletst, zij zijn ook langere tijd op reis en wonen in Engeland. 's Avonds hebben we een pizza opgehaald in Eden, dat was een bijzondere ervaring. De pizza's werden torenhoog belegd en gingen daarna op een langzaam draaiend rooster door de oven. Kennen jullie die broodroosters in sommige hotels? Dat je de boterham er aan de ene kant in legt en dat ze er aan de andere kant uitkomen? Dat dus. Na een halve pizza waren we compleet vol! Ik heb nog nooit zoveel ham en kaas op mijn pizza gehad!
Om 8 uur de volgende morgen ben ik gaan hardlopen op het strand, best zwaar maar prachtig want er was niemand. Samen met Arjan en Gijs daarna hele tijd gewandeld op hetzelfde strand en de meest prachtige schelpen gevonden. Verder heel rustig aan gedaan, af en toe is het wel nodig om even te luieren. Tot nu toe hebben we het getroffen met de campings. We hebben een aantal brochures maar kunnen ook op internet zoeken naar mooie plekjes. Aangezien elk dorp een infocentrum heeft kun je ook zonder internet genoeg info krijgen. De campings hebben een speeltuin, springkussen, zwembad, camping keuken, nette toiletgebouwen met heerlijke douches en wasfaciliteiten. Kost wel elke keer $4, zo'n €3, maar aangezien we niet veel mee hebben moeten we regelmatig wassen. Ach, de programma's zijn maar 30 minuten en aan de lijn droogt het gelukkig snel.
Eden staat bekend om de walvissen. In het warme noorden van Australië baren ze hun jongen en zwemmen daarna terug naar het koude water van het zuiden. Helaas zijn ze al geweest maar we hebben het Killer Whale museum bekeken en kwamen zo meer te weten over de walvisvangst begin vorige eeuw. Gijs vond het skelet van Orca 'Old Tom' erg indrukwekkend en wilde er graag mee op de foto. We hebben nog een heerlijke wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt. Een fijne dag! Gijs vond alleen de ouders van Joe stom omdat zij die ochtend alweer waren vertrokken. Hij heeft af en toe wel behoefte aan vriendjes en wil zo graag met andere kindjes spelen. Omdat het hier nog geen vakantie is, zijn er helaas maar weinig op de campings. Arjan kwam terug van het strand met foto's van een kleine haai, gevangen door een visser, ieeeee! Tot nu toe hebben we weinig dieren gezien. Wat wilde kangaroes en vele dode aan de kant van de weg, wat dode oppossums en uiteraard honden, schapen, paarden, koeien en vliegen, maar geen katten, koala's of anders.
Gister hebben we weer een lange tijd in de auto gezeten en zijn we de grens van Victoria over gegaan. Tijdens een toeristische omweg kwamen we op een prachtig plekje langs de kust. Prachtig breed lang zandstrand, blauw water, mooie schelpen en hoge rotsen. Onze camping was in Lakes Entrance aan de zuidkust van Australië, gelegen in een rivierengebied dus druk bevolkt door vissersbootjes en aan 90 mile beach, een lang strand dus. In de zomer zijn er zes keer meer inwoners dan in de winter! Heel toeristisch. Helaas was de weersvoorspelling voor vandaag niet zo gunstig en hebben we besloten vandaag weer verder te rijden. Dat is het voordeel van een flexibel programma! Voordat we aankwamen bij onze lunchplek, Port Albert, waar vroeger Chinese migranten aankwamen tijdens de Gold rush, heb ik voor het eerst in de camper gereden. Spannend maar het ging goed, vooral omdat we onderweg volgens mij maar 2 auto's tegenkwamen... Nu zijn we in Yakirie, de laatste camping voor Wilsons Promontory NP. Ik zit binnen want de muggen zijn verschrikkelijk. Het zijn gewoon huisvliegen zoals in NL maar deze zijn nog hardnekkiger en zitten gewoon in je gezicht, jakkes. Morgen gaan we het Nationale Park verkennen, er schijnen koala's te zijn, mooie wandelingen en witte stranden. Ik ben benieuwd. Gijs spreekt al aardig wat Engels. Sommige dingen zegt ie al alleen maar in het Engels zoals 'this one', 'ice cream', 'shark'. Leuk om te horen hoe snel dat gaat.
Vandaag is onze grote neef Damien jarig, van harte gefeliciteerd kerel! Fijne dag vandaag!

Ik zal proberen wat foto's toe te voegen maar dat duurt lang en ik heb niet altijd genoeg mb's.